یادگیری

سه ایده اصلی در مورد اینکه چرا توانایی یادگیری زبان در 18 سالگی کاهش می‌یابد وجود دارد: تغییرات اجتماعی، تداخل زبان اصلی و رشد مداوم مغز. در سن 18 سالگی، بچه‌ها معمولاً از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شوند و وارد کالج می‌شوند یا به طور تمام وقت وارد نیروی کار می‌شوند. هنگامی که آنها این کار را انجام دهند، ممکن است دیگر زمان، فرصت یا محیط یادگیری برای مطالعه زبان دوم مانند دوران جوانی خود را نداشته باشند. از طرف دیگر، ممکن است پس از تسلط بر زبان اول، قوانین آن در توانایی یادگیری زبان دوم اختلال ایجاد کند. در نهایت، تغییرات در مغز که در اواخر نوجوانی و اوایل دهه 20 ادامه می یابد ممکن است به نوعی یادگیری را سخت تر کند.اموزش لاراول

این بدان معنا نیست که اگر بالای 20 سال داریم، نمی‌توانیم زبان جدیدی یاد بگیریم. نمونه‌های زیادی از افرادی وجود دارند که بعداً در زندگی زبانی را یاد می‌گیرند، و به نظر می‌رسد توانایی ما برای یادگیری واژگان جدید ثابت می‌ماند، اما بیشتر ما این کار را انجام می‌دهیم. قادر به تسلط بر گرامر مانند یک متکلم بومی نباشید - یا احتمالاً مانند یک زبان انگلیسی به نظر می رسد. به عنوان یک آزمون کتبی، این مطالعه نمی تواند لهجه را آزمایش کند، اما تحقیقات قبلی دوره بحرانی برای صداهای گفتار را حتی زودتر تعیین می کند.

اگرچه این مطالعه فقط به زبان انگلیسی انجام شد، محققان معتقدند که یافته‌ها به زبان‌های دیگر منتقل می‌شوند و آنها در حال حاضر در حال توسعه آزمایش‌های مشابه برای اسپانیایی و ماندارین هستند.

شاید حتی مهمتر از زمان یادگیری زبان، نحوه یادگیری آن باشد. افرادی که از طریق غوطه وری یاد می گرفتند - بیش از 90 درصد مواقع در یک کشور انگلیسی زبان زندگی می کردند - به طور قابل توجهی مسلط تر از کسانی بودند که در یک کلاس یاد می گرفتند. هارتشورن می‌گوید که اگر می‌توانید بین شروع درس زبان زودتر یا یادگیری از طریق غوطه‌وری دیرتر انتخاب کنید، «من در یک محیط غوطه‌وری یاد می‌گیرم. غوطه وری تأثیر بسیار زیادی در داده های ما دارد - حتی نسبت به تفاوت های نسبتاً بزرگ در سن.آموزش پایتون

سه ایده اصلی در مورد اینکه چرا توانایی یادگیری زبان در 18 سالگی کاهش می‌یابد وجود دارد: تغییرات اجتماعی، تداخل زبان اصلی و رشد مداوم مغز. در سن 18 سالگی، بچه‌ها معمولاً از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شوند و وارد کالج می‌شوند یا به طور تمام وقت وارد نیروی کار می‌شوند. هنگامی که آنها این کار را انجام دهند، ممکن است دیگر زمان، فرصت یا محیط یادگیری برای مطالعه زبان دوم مانند دوران جوانی خود را نداشته باشند. از طرف دیگر، ممکن است پس از تسلط بر زبان اول، قوانین آن در توانایی یادگیری زبان دوم اختلال ایجاد کند. در نهایت، تغییرات در مغز که در اواخر نوجوانی و اوایل دهه 20 ادامه می یابد ممکن است به نوعی یادگیری را سخت تر کند.اموزش لاراول

این بدان معنا نیست که اگر بالای 20 سال داریم، نمی‌توانیم زبان جدیدی یاد بگیریم. نمونه‌های زیادی از افرادی وجود دارند که بعداً در زندگی زبانی را یاد می‌گیرند، و به نظر می‌رسد توانایی ما برای یادگیری واژگان جدید ثابت می‌ماند، اما بیشتر ما این کار را انجام می‌دهیم. قادر به تسلط بر گرامر مانند یک متکلم بومی نباشید - یا احتمالاً مانند یک زبان انگلیسی به نظر می رسد. به عنوان یک آزمون کتبی، این مطالعه نمی تواند لهجه را آزمایش کند، اما تحقیقات قبلی دوره بحرانی برای صداهای گفتار را حتی زودتر تعیین می کند.

اگرچه این مطالعه فقط به زبان انگلیسی انجام شد، محققان معتقدند که یافته‌ها به زبان‌های دیگر منتقل می‌شوند و آنها در حال حاضر در حال توسعه آزمایش‌های مشابه برای اسپانیایی و ماندارین هستند.

شاید حتی مهمتر از زمان یادگیری زبان، نحوه یادگیری آن باشد. افرادی که از طریق غوطه وری یاد می گرفتند - بیش از 90 درصد مواقع در یک کشور انگلیسی زبان زندگی می کردند - به طور قابل توجهی مسلط تر از کسانی بودند که در یک کلاس یاد می گرفتند. هارتشورن می‌گوید که اگر می‌توانید بین شروع درس زبان زودتر یا یادگیری از طریق غوطه‌وری دیرتر انتخاب کنید، «من در یک محیط غوطه‌وری یاد می‌گیرم. غوطه وری تأثیر بسیار زیادی در داده های ما دارد - حتی نسبت به تفاوت های نسبتاً بزرگ در سن.آموزش پایتون